Deist Öğretmen ARKADAŞIMA MEKTUP
Madem ki sen deist bir öğretmensin; eğitimin ne kadar süreç odaklı olduğunu, en iyi sen bilirsin. Bir öğrenciye bilgiyi aktarmak, ona okuma-yazma öğretmek, matematik, fen, tarih bilgisi vermek tek seferlik bir eylem değildir. Sürekli tekrar, pratik, açıklama, hataları düzeltme, yeni yöntemler deneme gerekir. Eğer sınıfa bir kez girip müfredatı tahtaya yazıp öylece çekip gitsen, öğrenciler o bilgiyi içselleştirebilir mi? Eğitimde yol gösterici yoksa kaos egemen olmaz mı?
Deist düşünce, evrenin de böyle olduğunu iddia ediyor: Yaratıcı gücün başta evreni yarattığını, sonra öğrenciyi (insanı) kendi haline bıraktığını söylüyor. Sen bilirsin ki öğrenci yardımsız kalırsa yanlış fikirlere kapılır, ilerlemez, potansiyeline ulaşamaz. İnsanlık da tarih boyunca anlam, hakikat, moral değer aramıştır. Bu arayışta rehberliğe ihtiyaç duymaz mı?
Peygamberler insana evrenin anlamını öğreten öğretmenler değil miydi? Deist yaklaşım, peygamberleri reddederek sanki ilahi okulun öğretmenlerini inkâr ediyor. Oysa bu koca “sınıf”ta (dünyada) kim yönlendirecek insanlığı? Eğitimin mantığına göre, sadece ders kitabını dağıtıp ortadan kaybolan bir öğretmen mantıksız. Peki evren kitabını insanın eline veren bir Yaratıcı, onu anlamak için rehber göndermeyecek mi?
Sen görüyorsun ki öğrencilerin seviyeleri farklı, zamanla konuları daha iyi anlıyorlar. Bu da sürekli gözetim, rehberlik, müdahale gerektirir. Evrenin kılavuzu nedir? Peygamberler, bu “müfredatı” açıklayan uzmanlar, ilahi mesajları ders notları gibi sunan elçiler değil mi? Deist tavır, bu elçileri gereksiz sayarak insanlığı öksüz bırakır. Sen öğretmensin, bilirsin ki yönlendirme olmadan öğrenciler sapar. İnsanlık da peygambersiz bir sınıf gibi.
Ayrıca, müfredatın kendisi bile zamanla güncellenir. Eğer Yaratıcı başta bir defa “yaratıp” çekildiyse, insanlığın ihtiyaçlarına uygun moral ve manevi rehberlik nasıl sağlanıyor? Tarihte farklı dönemlerde farklı peygamberlerin gelişi, insanlığın gelişim aşamalarına uygun yeni bilgiler, öğütler getirmiştir. Bu, Yaratıcının hâlâ insanla etkileşimde olduğunu göstermez mi?
Madem ki sen eğitim sürecinin değerini en iyi bilensin, görebilirsin ki evreni de terk edilmemiş bir “okul” gibi düşünmek, peygamberleri de bu okulun öğretmenleri olarak görmek daha mantıklıdır. Deist anlayış, öğretmeni sınıftan kovup öğrenciyi kaderine terk eder; bu ise eğitimin tabiatına aykırıdır.
Öğrenciyi sınıfa bırakıp asla dönmediğini varsaysan, bilgiyi öğrenebileceğini düşünebilir misin? İnsanlık da anlamı, ahlakı, hakikati nasıl hep doğru dönemde öğreniyor? Peygamberler bu “öğretmenlik” görevini üstlenmiş, insan zihnini doğru bilgilere yönlendirmiş. Eğer yaratıcının hiç müdahalesi yoksa, bu eğitimi kim veriyor, hiç sorgulamıyor musun?